Een tijdje terug had ik het nog over die blessures. Het viel allemaal nog reuze mee. Iedereen liep lekker en had nog geen last. Maar onderhand begint daar helaas wat verandering in te komen.
Ik heb deze week nog even contact gehad met Patrick. Zijn voet zit nu nog in de tape en aanstaande woensdag moet hij weer voor controle. Hij kan alweer normaal lopen, maar bij aanraking is de voet toch nog steeds gevoelig.
Dan is er Foppe. Door zijn werk(houding) kreeg hij last van zijn kuit. Tubes gekocht, maar bleef last houden. Afgelopen weekend liep hij in z’n eentje de 28 kilometer en dat ging prima. Gelukkig geen last meer en hij zit weer volop in de race.
Tja, en toen kreeg ik een mailtje van Linda. Zij heeft last van een hielspoor (onderkant van de voet) en weet niet of ze nog wel op tijd hersteld is. Ze is nu onder behandeling bij Cornelis Bijlsma in Zwaagwesteinde (behandeld ook Mariska Kramer en Sven Kramer). Hij past nu Shock-wave therapie toe. Haar laatste redmiddel naast rust. Ze weet niet of ze op tijd klaar is voor de marathon.
En dan is er nog één. Ik zelf. Afgelopen woensdag werd door SV Friesland de visserijdagenloop georganiseerd in Harlingen. Een grote groep van de marathon- en halve marathonlopers van Amsterdam was aanwezig. Ik zelf koos voor de 22 kilometer en zou samen met Eric rustig de afstand lopen. Geen risico’s, geen snel tempo. We liepen mooi als laatste lopers en om de beurt hielden we de rode lantaarn vast. Na zo’n 7 kilometer schoot het weer in mijn kuit en verder lopen was geen optie. Eric zou het in zijn eentje moeten klaren en ik ben met een lift terug gekomen bij de Stenenman (de start) en daar zag ik het allemaal even niet meer zitten. Opbeurende woorden van Willie en Shar gingen het ene oor in en het andere oor uit. Vrijdag naar de fysio. Mijn kuiten zijn te gespannen. Hierdoor schiet de kramp er steeds in. Ik blijf nu tot aan de marathon onderbehandeling bij mijn fysio en hopelijk gaat het dan allemaal lukken. Hopelijk ben ik er volgende week bij vanaf de 30 kilometer weer bij. Maar ik ga niet meer uit van die mooie tijd die ik zo graag had willen lopen. Tuurlijk blijf je hopen dat het er nog in zit, maar gezien het aantal kilometers in de voorbereiding kon het wel eens heel moeilijk worden…..prioriteit: als ik hem maar kan lopen.
Zondag liep ik dus ook niet mee, maar begeleide de groep met de fiets. Ik geef toe dat het niet echt makkelijk was….je wil zograag mee lopen. Maar met een tas vol drinken en een fototoestel toch besloten om mee te gaan. Zo voel je je toch wat bij de groep betrokken. Andre had de route uitgezet en met zo'n 18 lopers begonnen we aan de 28 kilometer. Via Lytse Geast (onderhand bekend terein), door Aldlan (verzorging bij de familie de Graaf), richting Nylan. Vorige week was daar de nodige commotie en moesten we de hulpdiensten inschakelen. Nu moesten we een oudere vrouw onder haar fiets vandaag helpen. Waarschijnlijk roepen we het over ons af, maar ik denk dat dit de laatste keer Nylan was....Er werd keurig gelopen. De groep viel wel eens wat uit een, maar er werd af en toe even gestofzogen en was de groep weer compleet. Voor Rene Sjoerdsma was het een PR....nog nooit zover gelopen.
Het was prachtig weer (al was het op de fiets wel fris). Even geen buien op ons dak en het zonnetje kwam er af en toe zelfs bij. Martha was ook weer van de partij het hield het na zo'n 10 kilometer voor gezien en liep haar eigen tempo en ging eerder richting de sporthal. In het Westeinde vluchte Simon Zwettehiem (het bejaarden tehuis) in voor een sanitaire stop. Hij is daar nogal bekend (vanwege zijn werk of vanwege zijn vriendinnen?) en wist daar een toilet te vinden. De groep liep rustig verder en Simon en ik volgenden op enige afstand. We waren nog niet bij de sporthal of de regen kwam weer naar beneden. Net op tijd....tenzij je nog op de fiets moet.
Onderhand heeft ook Roelof aangegeven om toch voor de marathon te gaan. Er staan nu zo'n 26 lopers op papier al is het nog even afwachten of Patrick en Linda het gaan halen. Een mooie, maar ook zeker gezellige groep. Er wordt wat afgekletst tijdens de duurlopen. Het is elke zondag weer een feestje.
Dit weekend kon Henk niet mee lopen. Nou hebben we "ut mu even gebeure Hessel", maar onderhand is er ook "we doen het even Henk". Hij liep dit weekend de Kennedymars. 80 kilometer wandelen. Die marathon is straks een eitje voor hem. Klasse Henk!!
(Voor de geinteresseerden: http://www.kennedymarsfryslan.nl)
13 jaar geleden