THE ONLY WAY TO DISCOVER THE LIMIT OF THE POSSIBLE IS TO GO BEYOND INTO THE IMPOSSIBLE



vrijdag 6 augustus 2010

La strada del Vino

Trainen in het buitenland. Altijd neem ik de loopschoenen mee op vakantie of zelfs weekendjes weg. Zo kom je op plaatsen waar de gemiddelde toerist niet komt. Zo ook dit jaar, in Toscane (Italiƫ).

Onze camping lag onder aan de berg met het pittoreske dorpje Castagneto Carducci. Prachtig dorpje met uitzicht over de middelandse zee. In de omgeving voornamelijk wijnvelden waar de beroemde wijnen van Bolgheri worden gemaakt.

Het is overdag te warm om te lopen en ik zet 's morgens om 7 uur de wekker. Ik ben een van de weinige mensen die al wakker is op de camping en na de handvol water over mijn hoofd verlaat ik stilletjes de camping. Gelijk neem ik het eerste pad rechtsaf en loop tussen de olijfbomen door. Overal kom je de bordjes tegen, Degustazione e vendita vino e olio. Her en der hoor ik wat in de bosjes langs het smalle weggetje. Het zullen voornamelijk de salamandertjes zijn....aan andere grotere dieren wil ik niet denken. Na zo'n twee kilometer links af richting de weg waar alles op wijn gebied gebeurt....La strada del vino. Een lange weg met links en rechts wijnvelden en wijnhuizen als Di Vaira, Guado del Tasso en Campo alla Suchera. Wat is het toch mooi om twee hobbies samen te voegen. Hardlopen en wijn, al zal proeven er nu niet in zitten.

La strada del vino is ligt heuvelachtig en doet me zelfs even denken aan de Zevenheuvelenloop. Op zondagochtend is hier bijna een lang lint van wielrenners. En ik kan zelfs mijn lessen latijnse getallen weer even terug halen. De kilometerbordjes worden in cijfers als IV aangeduidt. Erg leuk. Na ongeveer 8 kilometer ga ik linksaf de beroemde 'laan van de cipressen’ in, richting Bolgheri. Op veel ansichtkaarten zijn foto's van deze laan terug te vinden. En als je dacht dat je de heuvels gehad had.....maar de traktatie is dan wel dat je even in het schilderachtige dorpje kan uitrusten en je kan genieten van je squeezy momentje. De route is precies 10 kilometer en ik draai me weer om voor de terug tocht richting de camping.

Als ik hier terug kom na zo'n twee uurtjes is er alweer een en al leven. De temperatuur loopt alweer richting de 25 graden. Voldaan laat ik me zakken in de tuinstoel, wat hebben we toch een mooie sport.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten