THE ONLY WAY TO DISCOVER THE LIMIT OF THE POSSIBLE IS TO GO BEYOND INTO THE IMPOSSIBLE



maandag 6 september 2010

Een prachtige nazomer dag

Dat het in september nog prachtig weer kan zijn, is afgelopen weekend wel bewezen.
Zondag morgen om 7.30 uur stonden alweer een aantal lopers in loophemdjes en met zonnebrillen op de neus klaar voor de 30 kilometer. En dat kon ook prima. Alweer een grote groep, 20 lopers en 1 fietser. Helaas was ik nog steeds die fietser. Vorige week dinsdag weer even gelopen en al na zo'n 4 kilometer en begon mijn kuit weer op te spelen. Balen. Maar onderhand ben ik intensief onder behandeling bij de fysiotherapeut en gaat het weer de goede kant op. Overdag na genoeg geen last en hopelijk lukt het deze week om weer rustig te beginnen. Ik hou hoop en ga er nog steeds vanuit dat ik op 17 oktober mee loop. Met gemengde gevoelens met een tas vol proviand en een fototoestel in de hand probeer ik me toch wat nuttig te maken.

Even site seeing door het centrum van Leeuwarden en daarna richting Ritsumerasiel. Het tempo ging langzaam aan toch wat omhoog en de groep viel wat uit elkaar. Roepen dat het tempo er af moest was voor dovemansoren, maar in Marssum was een verzorgingspost en kwamen we toch allemaal weer bij elkaar. Henk had het allemaal weer prima voor elkaar. En picknick tafel vol versnapperingen en iedereen nam het er van. Onderweg naar Marssum vertelde Simon dat afgelopen vrijdag Leo "stiekem" was getrouwd. Gelukkig had slijterij Muller nog een fles wijn in de kelder. Helaas moest Leo er nog wel 20 kilometer mee lopen.....

Na de verzorgingspost ging het tempo weer prima. Door Menaldum rechtsaf naar Engelum. Net op tijd kon ik de flesjes isotone drank en water, reepjes en koek klaarzetten op een bankje. De Squeezies, powerbar en W-cup gleden naar binnen en iedereen had weer voldoende energie voor de laatste 10 kilometer. Voor Marssum nog even wat foto momentjes. Wat is Friesland toch mooi. Even niet opletten en ik was de groep kwijt. Tja, wat wil je als Henk nog even een toeristische route door het pitoreske Marssum loopt. Onderhand zaten we al richting de 27 kilometer en dan maar in één rechte lijn richting de sporthal. De gelopen afstand 31,5 kilometer. En het leek een makje voor iedereen. Even rekken en strekken (veel oefenen Simon, kom je net zover als Laura) en er werd weer afscheid genomen voor een aantal dagen.

Voor degene die nog niet op de hoogte is...we hebben een shirt sponsor voor de marathon groep. De sponsor, Yme Kuiper uit Heerenveen (mijn werkgever). Het bedrijf importeert zaden, noten, gedroogde (zuid)vruchten, zout en speciale suikers van over de hele wereld en verhandelt die in Nederland, Belgie en Duitsland t.b.v.onder andere de bakkerswereld. Richard en ik zijn druk bezig om alles op tijd klaar te krijgen. Binnenkort komen er passhirtjes om de maten te bepalen.

Onderhand heb ik contact gehad met Linda. Helaas ziet zij definitief af van de marathon. De voet is nog niet hersteld. De marathon zit er niet meer in. Ik citeer; "Rest mij jullie heel veel succes, plezier en sterkte te wensen met de laatste vijf trainingen. Ik volg jullie nog wel aan de zijlijn en zal in gedachten bij jullie zijn in Amsterdam!"

En Patrick heb ik ook vanavond nog even gesproken. Lopen en fietsen gaat onderhand prima, maar bij aanraking is de voet nog steeds gevoelig. Hij loopt ook bij de fysio, maar de marathon wordt waarschijnlijk wel erg lastig. Misschien dat hij voor de halve marathon of de Menzisloop kiest....nog steeds in twijfel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten