THE ONLY WAY TO DISCOVER THE LIMIT OF THE POSSIBLE IS TO GO BEYOND INTO THE IMPOSSIBLE



zondag 26 september 2010

Wederom genieten...

Deze week een rust week, vandaag 21 kilometer en dan volgende week nog een iets verdere afstand. Kortom we zijn er bijna. Nog 3 weken en we lopen in Amsterdam. Maar eerst vandaag de 21K. En met deze afstand lopen er ook vaak weer een aantal gastlopers mee. Martha, Jolanda, Willie en Mohammed mee op de fiets. Altijd gezellig.

Het was nog fris om 8.30 uur en dan loopt iedereen er op verschillende manier bij, korte- en lange broeken, t-shirts, jasjes, truien en zelfs Marjolein met een muts. In no time was kwam het zonnetje erbij en werd het zelfs warm. Truien en jasjes weer uit en Marjolein had er ook maar voor gekozen om zonder muts te lopen. Het was prachtig, bijna bladstil, weer. Kortom genieten.


Het tempo voor de verzorgingspost lag wel wat hoger dan normaal waardoor de groep toch ietsje uit een viel. Het ging verder prima, ook met mij. Voor mij weer een beetje spannend, maar ik liep voor het eerst sinds weken weer ontspannen. Met Julius en Rene ging het ook weer goed. Vorige week waren ze nog vroegtijdig uitgestapt i.v.m. blessures, maar nu waren ze er weer volledig bij. Top.

Omdat we door Tytsjerk liepen is het bijna gewoonte om bij Simon weer een verzorgingspost te hebben. Dienbladen vol versnaperingen werden naar buiten getild en het was weer even genieten. Marco stond ons al op te wachten en na de verzorging liep hij weer verder (waarschijnlijk richting huis).

Eenmaal onderweg vroeg Martha zich af waarom iedereen in eens begon te sprinten....ehhh...volgens mij liepen we toch weer keurig net onder de 10 p/uur. Maar ze liep ook deze week weer prima in de voorste gelederen met ons mee. Hoezo in vorm...

Op een of andere manier lijkt het wel of het een gewoonte gaat worden om de laatste kilometer te gaan sprinten. Ook deze keer weer. Verstandig? Lijkt mij niet, maar ja.
Hans, Roelof en ik liepen in ieder geval nog een stukje verder. Ik wou graag rond 25 kilometer uit komen en dan volgende week nog zo'n 30 kilometer. Mijn eigen schema. Een zwaai momentje naar de groep en wij rechtsaf nog even door de Blitsaerd. En het ging prima...gelukkig geen last van mijn kuit. Joepie. Vlak voor de sporthal gaven Roelof en Hans aan dat ze gelijk door zouden lopen naar huis, gezellig hoor mij alleen achter laten bij de hal. Toen besefte ik dat er nog een aantal sleutels van een aantal lopers in mijn auto lagen....ahum. Rene, Simon en Ahmad stonden mij nog op te wachten...wat een toppers om me nog even gezelschap te houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten