THE ONLY WAY TO DISCOVER THE LIMIT OF THE POSSIBLE IS TO GO BEYOND INTO THE IMPOSSIBLE



maandag 11 oktober 2010

Ze komen er aan......

En toen was het zover....de laatste duurloop voor de marathon van Amsterdam. Nog een keer 16 kilometer en dan moeten we klaar zijn. Speciaal voor Jan hebben we besloten om om 9.30 uur te starten. Dan kan hij ook weer een keer mee lopen.

Een grote groep stond te trappelen om te vertrekken. Maar natuurlijk eerst nog even met z'n allen op de foto. Fotograaf Richard stond al in de aanslag met z'n enorme profesionele telelens om een paar mooie kiekjes te schieten. Even een lachen en op weg voor de laatste gezamenlijke kilometers. Net als vorige week zondag was het nu ook prachtig weer. Zonnetje en niet al te koud (als je inbeweging bent tenminste). Als het nu volgende week ook eens zulk weer zou kunnen zijn. Leuk voor de toeschouwers en natuurlijk ook voor de lopers. Stel je voor....dat het net zulk drama weer zou zijn als dit jaar tijdens de marathon van Berlijn. Het kwam daar met bakken naar beneden. Wat hebben we het vorig jaar daar getroffen. Daar gaan we maar niet van uit en ze kunnen nog geen eens een dag vooruit goed voorspellen, laat staan een hele week. We kijken dus nog niet teveel naar de weersverwachting. Ut sil woll gut kom.....ofzo...

Het tempo zat er behoorlijk op. Gerlof (de verloren zoon) en Jochum (alias Le Lion) liepen het eerste stuk voorop. Na een paar keer roepen dat het tempo er af moest heb ik het maar opgegeven. We liepen voor een aantal lopers op marathontempo en volgens mij is de achtergrond van een rustige duurtraining toch anders. Naast Richard waren er ook nog Shar en Lydia die mee fietsen. Kortom een enorme groep en gezelligheid. Volgens mij waren er geen stille momenten.

Tja, nog een laatste weekje. Niet al teveel meer doen, goed rusten, veel (water) drinken en koolhydraten stapelen. En dan is het zover. Altijd spannend. Ik citeer Henk; "ben je zo'n oude knar...ben je nog gespannen...." Mooie woorden.

Maar over koolhydraten stapelen gesproken. Ik zelf ben gek op pasta en pastasalades. Afgelopen zondag samen met mijn zoontje Simon 2 pastasalades gemaakt. Lekker voor mee naar het werk en zo pak je toch weer wat extra koolhydraten mee.

Vorig jaar in de bus naar Berlijn hadden we de muffins met Snickers er door. Nu voor de liefhebber (en speciaal voor Jan) onderstaand een recept voor een pastasalade:

Men neme;
175 gr Gedroogde conchiglie
175 gr Tonijn in olijfolie uit blik, uitgelekt en in 175 gr Zoete mais uit blik, uitgelekt
75 gr Geroosterde rode paprika uit een pot, afgespoeld, gedroogd en fijngehakt
1 Handvol verse basilicumblaadjes, fijngehakt
Zout en gemalen zwarte peper.
Ach....en pasta natuurlijk

Voor de dressing;
4 el Extra vergine olijfolie
1 el Balsamicoazijn
1 tl Rode wijnazijn
1 tl Dijonmosterd
1-2 tl Honing naar smaak

Kook de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking. Giet hem af en spoel hem af onder koud stromend water. Laat de pasta in een vergiet uitlekken tot hij koud en droog is.

Maak de dressing. Doe de olie in een grote kom, voeg de twee soorten azijn toe en meng alles goed door elkaar. Voeg mosterd, honing en zout en peper naar smaak toe en klop nogmaals de saus tot de saus dik is.

De de pasta bij de dressing en meng alles goed. Voeg tonijn, mais en paprika toe en meng opnieuw. Roer de helft van de basilicum erdoor en eventueel meer zout en peper. Dien de salade op kamertemperatuur of gekoeld o, bestrooid met de rest van de basilicum.....jummie....

Iedereen heeeeel veel succes tijdens de eerste of zoveelste marathon en.....vooral genieten....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten